Dom Winry

Zaczęła się nad czym zastanawiać bawiąc się ogonem.

Wyciągam z szafki kubek, zamykając s trzaskiem drzwiczki.
-ciszej.-mruknąłem pod nosem i kładę kubek na stole. Wkładam torebeczkę z herbatą do niego i czekam, aż sie woda zagotuje. xD

Przymknęła oczy, zapatrzona w sufit i przekręciła się na bok.

Zalewam herbatę wodą, mieszam...wciągam torebeczkę i kładę na boku. Cukruje herbatę i wypijam, nieważne, ze gorąca. o_O

- Co nas tak na prawdę połączyło? - mamroczę szeptem do kanapy o____________________O

Wychodzę z kuchni i siadam na fotelu obok kanapy. xD

Spojrzała na niego i uśmiechnęła się blado. xD

Uśmiecham się do niej.
-Już wiesz co porobimy? Czy będziemy się nudzić?xD

- ja rozmyślam nad tym... - powiedziała wolno - Co nas tak na prawdę łączy...

-Jak to co? Przyjaźń i nie tylko.

Nem wzruszyła ramionami. Od kilku minut siedziała na trawie przed domem, bawiąc się najpierw swoimi medalami, potem zegarkiem. Aktualnie próbowała coś popsuć, ale nie do końca wiedziała co. Rozmowa młodych ją szczerze nudziła.

- Nie o to chodzi. Dla mnie to po prostu dziwne...jestem pomiatana przez ludzi, z nienawidzona przez wojsko i porzucona przez rodziców, a ty mnie kochasz? Jak to może być możliwe? Przecież ja prawie nie znam żadnych uczuć... - wpatrzyła się w oparcie kanapy.

Patrzę na nią.
-Jak to mówią ,,Miłość jest ślepa". Heh...

Weszła powoli do domu, stanęła w drzwiach od kuchni 9czy czego tam>D) i z braku czegokolwiek innego pod ręką złapała swój zegarek i zamachała nim.
-Wypraszam sobie! To by świadczyło, ze do wojska nie należę!

- Ale czemu ja...- szepnęła.

Przewróciła oczami.
- A czemu kto inny?

Spojrzałem na Nem.
-Śledzisz nas...psie?-ostatnie słowo dodałem ciszej, ze tylko PAz słyszała.

Odwróciła się do Nem - Żebyś się pytała, psie! - warknęła.

- Powiedzmy, że się zgubiłam i dotarłam tu CAŁEKIEM przypadkiem.-wzruszyła ramionami, przymykając oczy.

- Państwowi nigdy nie trafiają tu przypadkiem. - ukazała kły - Wynoś się, albo nie będzie miło.

-A no to teraz całkiem przypadkiem sie odwrócisz i wyjdziesz.-warknąłem.

- Owszem, nie będzie. Notabene, to Ty zapytałaś pierwsza.- zaczęła oglądać swoje paznokcie, nie zważając na fakt, iż na dłoniach miała białe rękawiczki>D

- Państwowi i te wojsko to jeden wielki nie wypał. Wynoś się! - mruknęła podirytowana.

Nem założyła ręce za głową i przeciagnęła się ze swojską miną.
- A no, niewypał jak byk.-potwierdziła>D

Klasnąłem w dłonie, przyłożyłem je do ziemi i za pomocą alchemii wywaliłem Nem z domu.